Efekt mieszania poszczególnych mieszadeł

Najczęściej występujące działanie mieszające odbywa się od dołu do góry, jak ma to miejsce w przypadku typów WK i MK. Jest to idealne rozwiązanie przy materiałach zawierających ciężkie składniki, takich jak zaprawa murarska, tynk, wylewka i beton. Poprzez obracanie się w prawo, mieszadła wkręcają się w mieszany materiał jak śruba i przenoszą ciężkie składniki w górę. Tego rodzaju mieszanie zmniejsza również siłę wymaganą podczas procesu mieszania.

Podczas mieszania w dół łopatki mieszające przepychają materiał od góry do dołu. Takie działanie mieszające jest preferowane w przypadku materiałów bardzo miękkich lub o niskiej lepkości, takich jak masy samopoziomujące, farby, powłoki, tynki gipsowe itp., aby zapobiec rozpryskiwaniu się substancji. Podczas mieszania materiałów o większej gęstości, przy użyciu tych mieszadeł należy liczyć się z większym wysiłkiem fizycznym.

To działanie mieszające opisuje boczny ruch materiału, ponieważ konstrukcja mieszadła nie ma części skierowanych w górę ani w dół. Niepozorna geometria kosza mieszającego mieszadła KR przeciwdziała powstawaniu grudek dzięki bardzo dużym siłom ścinającym i zapewnia szybką homogenizację. To czyni go idealnym kandydatem do mieszania klejów do płytek. Jego poprzeczka zapewnia również dokładne usuwanie materiału z dna pojemnika.

Dwa przeciwbieżne mieszadła tworzą tzw. mieszanie wymuszone. Materiał jest zmuszany do przejścia przez strefę mieszania dwóch mieszadeł. Następuje więc szybkie i intensywne mieszanie materiału. Ta zasada mieszania jest szczególnie przydatna w przypadku materiałów, które są bardzo trudne do wymieszania (np. wylewka betonowa, materiały na bazie żywic syntetycznych itp.). Jednocześnie momenty obrotowe obu mieszadeł są przesunięte względem maszyny, co znacznie ułatwia operatorowi mieszanie.